In de serie Wat is het thuisgevoel van…. Laten we leden aan het woord over hun ‘thuisgevoel’ bij De Jodan Boys. Deze keer Wendy Rietveld, hoofd opleiding JO10-JO13 en meiden.
- Wat is jouw ‘thuisgevoel’ bij De Jodan Boys?
Ik ben pas sinds dit seizoen actief bij de club, maar heb er wel een verleden. Zo’n 11 jaar geleden trainde ik al de dames en zodoende voelt het voor mij als thuis komen als ik mensen tegen kom die er al die tijd (en vaak al veel langer) rondlopen. Denk aan de families Janssen en Langbroek en ‘good old’ Hennie. Of ik nou op bezoek kwam voor een oefenwedstrijd met een andere club, of nu ik er 2 tot 3 keer per week ben, deze mensen zijn altijd vriendelijk en zo lopen er dus heel wat echte Jodan Boys mensen rond! Dat merk ik ook onder de trainers die ik begeleid. Veel van hen speelden vroeger zelf al bij de club en zijn nu trainer van hun zoon/dochter. Of bijvoorbeeld ouders die binnen zijn gekomen toen hun kind heel jong was en er nu nog steeds rond lopen terwijl de kinderen al ouder zijn. Jodan Boys is een echte familieclub.
- Op welke momenten voel jij je thuis bij de club?
Eigenlijk hierboven al aangegeven. Als je aan komt lopen, bekende gezichten ziet en ze dan elke keer weer even enthousiast reageren als ze je zien. En de goede gesprekken die plaatsvinden langs de lijn bij jeugdwedstrijden of Vrouwen 1. Het is een soort ons kent ons en ook als je van buitenaf komt word je snel opgenomen en iedereen staat ervoor open een praatje te maken.
- Wat kan onze vereniging anders doen zodat iedereen echt mee telt(op het gebied van diversiteit en inclusiviteit)?
Dat vind ik lastig te beantwoorden omdat ik nog weinig zicht heb op wat er allemaal gebeurt binnen dit thema. Ik heb het idee dat iedereen welkom is en het ledenbestand een goede afspiegeling is van de wijken om de club heen. Er is een G team, een bloeiende vrouwen-meiden afdeling….
Momenteel ben ik bezig om betrokkenheid tussen de dames en meidenteams te vergroten en ik zou het een goed idee vinden als leden zonder handicap een toernooi organiseren én begeleiden voor G teams.
- Welke tips heb je voor de vereniging op dit gebied?
Niet echt tips. Wat ik zelf doe is geen onderscheid maken tussen de trainers die ik begeleid. Welk geslacht, culturele achtergrond, sociale klasse, niveau zij ook hebben en of ze nou de MO17-1, MO15-2, JO13-1 of JO10-4 trainen. Ik probeer iedereen de aandacht en ondersteuning te geven die zij nodig hebben.
Wellicht dat er nog iets meer aandacht uit zou kunnen gaan naar het thema cultuurverschillen en acceptatie. Elkaar beter leren kennen om zo ook begrip te creëren voor andermans cultuur. Jodan Boys is een club waar iedereen welkom is en zich thuis zou moeten voelen. Als er onderling meer kennis is over de diverse culturen, is er meer begrip en voorkom je dat leden de club verlaten omdat ze zich niet meer thuis voelen.
Verder heb ik korte lijntjes met het jongerenwerk in Gouda. Via het jongerenwerk kunnen workshops worden gegeven over ‘omgaan met jeugd’ zodat we ook steeds meer trainers krijgen die weten hoe ze moeten handelen in bepaalde situaties. Dat komt uiteindelijk ook ten goede aan de sfeer in de teams.