Blog van Joël Batenburg

Heb ik met deze kop je aandacht? Da’s mooi, want dat is de bedoeling. Dit blog gaat over seksuele intimidatie en ander grensoverschrijdend gedrag (agressie, pesten, discriminatie, fraude, e.d.). Speelt dat bij onze club? We vragen het Wim van den Brink, Vertrouwenscontactpersoon (VCP) bij De Jodan Boys. Wim is het eerste aanspreekpunt voor een ieder die opmerkingen, vragen heeft of een incident wil melden.

De Telegraaf onthulde onlangs een omvangrijke misbruikzaak in de atletiek. Slachtofferhulp meldt dat het aantal meldingen van seksueel overschrijdend gedrag in de sport vorig jaar meer dan verdubbeld is. Wat dacht je toen je dit hoorde?

‘Ja, je denkt erover na. Wie niet? Ik zat vorige week met mensen om de tafel in de kantine en dan heb je het erover. Je moet er niet aan denken dat dit bij ons zou kunnen gebeuren. Toen ik een jaar geleden door het bestuur werd aangesteld heb ik gezegd: dit is een maatschappelijk probleem, laten we niet de illusie hebben dat het de poort van de Sportlaan voorbij gaat.’

Kun je iets zeggen over afgelopen jaar?

‘Ja, maar niet teveel. Ik heb één zaak gehad. Niet ernstig, maar wel belangrijk. In vertrouwen kreeg ik de melding dat een vrijwilliger actief was zonder geldige Verklaring Omtrent Gedrag (VOG). Het bestuur heeft hem gesommeerd te vertrekken. Misschien is daarmee onheil voorkomen, maar dat is speculeren. Ik fungeer als buffer. Het bestuur is uiteindelijk verantwoordelijk voor een veilig sportklimaat.’

(Artikel gaat verder onder de foto)

Wim van den Brink

De Jodan Boys heeft een protocol. Vertel.

‘Ik ben aanspreekbaar voor sporters, ouders van sporters, toeschouwers, vrijwilligers en bestuur. Deze gesprekken zijn in principe vertrouwelijk. Maar deze vertrouwelijkheid heeft zijn grenzen. Bij De Jodan Boys hanteren we een protocol van NOC*NSF. Daarin staan exact beschreven welke stappen kunnen worden ondernomen én wat mijn rol is. Twee dingen zijn van belang om te weten. Allereerst: elk incident wordt geanonimiseerd met het bestuur besproken, omdat die de verantwoordelijkheid heeft om de implicaties voor de club vast te stellen. Ten tweede: de vertrouwelijkheid is begrensd. Als het bestuur van mening is dat de veiligheid van haar leden in het geding is en/of wanneer er sprake is van een ernstig strafbaar feit.’

Dat protocol is hier te downloaden. Wim, jij hebt een juridische achtergrond, maar ben je ook getraind om dit werk te doen?

‘Jazeker. Begin vorig jaar ben ik door NOS*NSF opgeleid. Tijdens een training met acteurs zijn intensief enkele casussen geoefend. Als ik een melding krijg zal ik altijd afspreken op neutraal terrein, dus niet bij de club. Bij vermoedens, anonieme signalen, eigen waarnemingen of geruchten, licht ik het bestuur in. Maar let op: een veilig sportklimaat is iets van ons allemaal! We zullen continue alert moeten zijn op dit onderwerp. Spreek elkaar erop aan als dingen niet door de beugel kunnen.’

Doen we genoeg als club?

‘Als de publiciteit over wangedrag wegebt verdwijnt ook de aandacht. Daarom is het goed om het er met elkaar over te hebben. Bij mijn aanstelling heb ik gezegd dat het misschien goed zou zijn over onze aanpak iets te zeggen op bijeenkomsten, bijvoorbeeld met ouders en jeugdteams. Bestuur en jeugdbestuur hebben een volle agenda, maar ik ga dit oppakken. We mogen niet verflauwen.’