Hallo, als die hashtag je is ontgaan dan heb je afgelopen tijd onder een steen gelegen. #MeToo gaat over seksueel machtsmisbruik. Op de set in de filmindustrie; in de kerk; op de werkvloer; bij de omroep en in de sport. De daders blijken overal te zitten, dus waarom niet bij De Jodan Boys?
Zo’n vraag stellen is linke soep. Maar laat ik het dan anders formuleren. Is seksueel geweld en seksuele intimidatie bij onze club te voorkomen? Wat is er voor nodig dat iedereen – vrouwen en meisjes in het bijzonder – zich veilig voelt op en rondom onze velden? Het zou zomaar kunnen helpen dat we het erover hebben en erover schrijven.
Vergaarbak
Een ongekend aantal vrouwen (en enkele mannen) heeft via #MeToo hun ervaringen met seksueel grensoverschrijdend gedrag wereldkundig gemaakt. Dat levert een enorme vergaarbak met #MeToo-verhalen op. Verhalen over macht, manipulatie en intimidatie. Over billen, borsten, vernederende en kleinerende seksistische opmerkingen. De scheidslijnen zijn flinterdun. Ben ik een brave jongen? Jazeker, met vrouw en kinderen in de buurt. Daarbuiten ben ik een typisch alfamannetje: grote mond en macho. Vraag maar aan mijn maten in het 11e (De Elfjes). Ik heb in dat team ooit iets over het nut van vrouwen gezegd. Dat had ik volgens mijn moeder beter niet kunnen doen. Spijt van.
Workshop man-zijn
Vroeger werd bij voorlichting over seksuele intimidatie en seksueel geweld jarenlang de nadruk gelegd op de weerbaarheid van meisjes. Op hoe zíj hun grenzen aan moeten geven en op hoe zíj zichzelf fysiek kunnen verdedigen. Onzin natuurlijk. Wij mannen zijn het probleem en dat hebben ze bij de Amsterdamse voetbalclub Give & Gain goed begrepen. Om te voorkomen dat jongens geen dader worden heeft die club een jongerenwerker in huis gehaald. Die geeft een workshop man-zijn. Dat project wordt met Europees geld gefinancierd. Er doen jongens tussen de 12 en 18 aan mee. Die cursus gaat over hoe jongens zich in het openbaar gedragen. Maar ook: wat wordt er van hen verwacht, en is dat terecht? De voetbalclub uit #020 wil overbrengen dat wat jongens als normaal zien voor meisjes en vrouwen uiterst vervelend kan zijn. Heeft dat zin? Volgens onderzoek (Rutgers, kennis- en adviescentrum) blijken dit soort interventies – gericht op jongens – de kans op seksuele intimidatie en seksueel geweld tegen vrouwen te verminderen. Bovendien, voor veel jongens is het de eerste keer dat ze erover nadenken. En ook dat is al heel wat.
Ja toch, mannen?
Joël Batenburg
Rechtsbuiten in het 11e en lid van de commissie Sportiviteit & Respect